وبلاگ
مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان و تاثیر آن بر استفاده از هبلکس
مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان یکی از ۲۳ مبحث مهم در حوزه ساخت و ساز است که توسط وزارت راه، مسکن و شهرسازی تدوین شده است. هدف اصلی این مبحث، کنترل و بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمان ها از طریق استفاده از روش های نوین عایق کاری و به کارگیری مصالح مناسب است. از جمله مهم ترین موارد مورد تأکید در این مبحث، استفاده از مصالحی است که مانع از هدررفت انرژی شوند.
در این راستا، بلوک های هبلکس به دلیل ویژگی های برجسته ای همچون عایق حرارتی و عایق صوت بودن، گزینه ای مناسب برای بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمان ها به شمار می روند. این بلوک ها با کاهش انتقال حرارت و صوت، به افزایش بهره وری انرژی و ایجاد محیطی آرام تر کمک می کنند.
مزایای استفاده از بلوک هبلکس
بلوک هبلکس یکی از مصالح مدرن ساختمانی است که با ویژگی های منحصر به فرد خود، توانسته جایگاه ویژه ای در صنعت ساختمان سازی پیدا کند. این بلوک ها به دلیل ساختار سبک، عایق حرارتی و صوتی بودن، و اجرای سریع، گزینه ای مناسب برای پروژه های ساختمانی محسوب می شوند. در ادامه به برخی از مهم ترین مزایای استفاده از این بلوک ها اشاره خواهیم کرد.
- کاهش هزینه های ساخت: بلوک های هبلکس به دلیل وزن سبک و ابعاد مناسب، به کاهش هزینه های حمل و نقل و تسریع در اجرای پروژه ها کمک می کنند.
- افزایش سرعت اجرا: با توجه به ابعاد استاندارد و قابلیت برش آسان، استفاده از این بلوک ها سرعت اجرای پروژه های ساختمانی را افزایش می دهد.
- بهبود عایق صوتی: ساختار متخلخل این بلوک ها مانع از انتقال صدا شده و محیطی آرام تر را فراهم می آورد.
- افزایش بهره وری انرژی: به دلیل وجود حباب های هوا در ساختار این بلوک ها، میزان انتقال حرارت کاهش می یابد که این امر موجب بهینه سازی مصرف انرژی می شود.
- کاهش وزن ساختمان: وزن سبک این بلوک ها باعث کاهش بار کلی سازه شده و ایمنی ساختمان را در برابر نیرو های زلزله افزایش می دهد.
- دوستدار محیط زیست: مواد اولیه طبیعی و کاهش مصرف انرژی در فرآیند تولید، بلوک های هبلکس را به گزینه ای پایدار و سازگار با محیط زیست تبدیل کرده است.
- مقاومت در برابر زلزله: وزن کم در کنار استحکام مناسب، میزان خسارات ناشی از زلزله را کاهش داده و ایمنی ساختمان را تضمین می کند.
اهمیت عایق بندی حرارتی از منظر مبحث ۱۹
مطالعات نشان می دهد که بخش قابل توجهی از انرژی مصرفی در کشور به دلیل عدم رعایت استاندارد های عایق بندی حرارتی هدر می رود. بر اساس گزارش ها، سالانه بیش از ۷۰ درصد از ۹۶ میلیارد مترمکعب گاز مصرفی در ساختمان ها به علت عدم رعایت استانداردهای عایق بندی تلف می شود.
این میزان هدررفت انرژی هزینه های اقتصادی بالایی دارد و سالانه میلیاردها دلار به کشور زیان وارد می کند. از طرف دیگر، این اتلاف انرژی منجر به انتشار حجم زیادی از گازهای گلخانه ای مانند دی اکسید کربن می شود که تأثیرات منفی زیست محیطی به دنبال دارد.
در این میان، استفاده از مصالح ساختمانی مانند بلوک هبلکس که توانایی بالایی در کاهش انتقال حرارت دارند، می تواند گامی مؤثر در جهت کاهش هدررفت انرژی و صرفه جویی اقتصادی باشد.
مراحل عایق بندی حرارتی مطابق مبحث ۱۹
- بررسی میزان نیاز به انرژی: مطابق مبحث ۱۹، ساختمان ها از نظر نیاز به انرژی در سه دسته قرار می گیرند: نیاز بالا، متوسط و کم. این میزان با استفاده از شاخص های مشخص و بر اساس موقعیت جغرافیایی ساختمان تعیین می شود.
- انتخاب نوع عایق و تعیین مقاومت حرارتی: با استفاده از جدول های ارائه شده در مبحث ۱۹، نوع عایق مورد نیاز برای جداره های ساختمان و میزان مقاومت حرارتی مشخص می شود.
- بررسی ضریب انتقال حرارت مصالح: یکی از موارد مهم در عایق بندی، ضریب انتقال حرارت مصالح ساختمانی است که در پیوست های مبحث ۱۹ به تفصیل ذکر شده است.
جمع بندی
مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان به عنوان یکی از مهم ترین اصول در بهینه سازی مصرف انرژی، نقش کلیدی در کاهش هزینه های انرژی و افزایش بهره وری ساختمان ها دارد. استفاده از مصالح عایق حرارتی مانند بلوک های هبلکس، ضمن کمک به کاهش هدررفت انرژی، باعث کاهش آلودگی زیست محیطی و افزایش دوام ساختمان ها می شود. این بلوک ها به دلیل وزن سبک، استحکام بالا و عملکرد مناسب در زمینه عایق بندی حرارتی و صوتی، انتخابی ایده آل برای ساختمان های مدرن به شمار می روند.
با رعایت استاندارد های عایق بندی و استفاده از مصالح نوین، می توان علاوه بر کاهش مصرف انرژی، عمر مفید ساختمان ها را افزایش داد و به توسعه پایدار کمک کرد.
برای مطالعه بیشتر: